Ο Φίλιος Αυγουστή έγραψε ιστορία στον πανεπιστημιακό αθλητισμό και μίλησε στο γραφείο Τύπου της ΚΟΠΑ για τα συναισθήματα του, τους στόχους του αλλά και το πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση του κορωνοϊου…
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΒΡΙΗΛ
Η γρήγορη εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού στη ζωή μας, είχε τεράστιο αντίκτυπο και στον πανεπιστημιακό αθλητισμό. Τα πρωταθλήματα βρίσκονταν σε εξέλιξη και έφθαναν στη τελική τους ευθεία, ωστόσο διακόπηκαν χωρίς να γνωρίζουμε αν θα συνεχιστούν ή όχι.
Το μοναδικό πρωτάθλημα που κατάφερε να ολοκληρωθεί στο θερινό εξάμηνο των πρωταθλημάτων, ήταν αυτό του τζούντο, το οποίο διεξήχθη με τεράστια επιτυχία το Σάββατο (07/03) στην κλειστή αίθουσα του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Εκεί, την παράσταση έκλεψε ο Φίλιος Αυγουστή. Ο Κύπριος αθλητής, κατέκτησε το 6ο συνεχόμενο χρυσό στην κατηγορία κάτω των 73 κιλών και έγινε ο πρώτος αθλητής τζούντο μ’ αυτό των αριθμό μεταλλίων. Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός, ο 25χρονος μίλησε στο γραφείο Τύπου της ΚΟΠΑ για όλα όσα νοιώθει μετά την κατάκτηση του έκτου συνηχούμενου χρυσού και έστειλε μήνυμα σε όλους τους νεαρούς που ασχολούνται με το τζούντο.
Την ίδια ώρα μίλησε και για την εξάπλωση του κορωνοϊού, στάθηκε στη δυσκολία της κατάστασης, ωστόσο επισήμανε πως οι αθλητές πρέπει να βρίσκουν τρόπους να προπονούνται και να παραμείνουν σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση μπορούν.
Αποχαιρετάς τον Πανεπιστημιακό αθλητισμό με άλλο ένα χρυσό (6ο συνεχόμενο στην κατηγορία κάτω από τα 73 κιλά). Πώς νοιώθεις;
«Καταρχάς σε χαιρετώ και ευχαριστώ για την αυτήν τη συνέντευξη που μου κάνεις για να αναδείξουμε ακόμα ένα ολυμπιακό άθλημα το οποίο στην Κύπρο τώρα άρχισε να αναδεικνύετε περισσότερο. Σίγουρα είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό το επίτευγμα, καθώς για έξι χρονιές καταφέρνω να τερματίσω στην πρώτη θέση και να αναδείξω το πανεπιστήμιο μου, τη σχολή μου και περισσότερο τον εαυτό μου.
Δεν θα μπορούσα να το καταφέρω χωρίς την βοήθεια του προπονητή μου, ο οποίος δεν έλειψε λεπτό από το πλευρό μου και χωρίς την ομάδα του “Piero Judo Academy” με τους οποίους προπονούμαστε καθημερινά για να επιτευχθούν οι προσωπικοί μας στόχοι, καθώς και οι στόχοι της ακαδημίας. Σίγουρα έξι χρονιές back to back είναι μία ψυχολογική ώθηση για τη συνέχεια. Την ίδια ώρα, θα ήθελα να καλέσω όλους του αθλητές/φοιτητές του τζούντο να συμμετέχουν στους αγώνες αυτούς για να δώσουμε μεγαλύτερο θέαμα στον κόσμο και περισσότερα ανταγωνισμό μεταξύ μας».
Ποιοι είναι οι επόμενοι σου στόχοι;
«Ο επόμενος στόχος είναι το παγκύπριο πρωτάθλημα. Εκεί, πρέπει να πάρω την πρώτη θέση για να μπορώ να βλέπω πιο μπροστά και τους αγώνες του εξωτερικού».
Πως βλέπεις το επίπεδο του τζούντο στην Κύπρο;
«Το επίπεδο του τζούντο αρχίζει και ανεβαίνει. Ήδη έχουμε επιτυχίες σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σε διάφορα τουρνουά α’ κατηγορίας όπως βέβαια και παλαιότερα. Αυτό σημαίνει πως οι διάφορες ακαδημίες δουλεύουν σωστά».
Ποια είναι η μεγαλύτερη σου επιτυχία μέχρι στιγμής;
«Η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι η 7η θέση στο πανευρωπαϊκό πανεπιστημιακό πρωτάθλημα στην Κοΐμπρα της Πορτογαλίας το 2018, η 1η θέση στο διεθνές τουρνουά στην Ελλάδα. Επίσης, για πολλά συνεχόμενο χρόνια ήμουν πρωταθλητής Κύπρου. Δυστυχώς τραυματίστηκα και τώρα προσπαθώ να επανέλθω. Το Τζούντο είναι άθλημα που εάν λείψεις μία από την προπόνηση, είναι σαν και λείπεις ένα μήνα».
Ποιο είναι το είδωλο σου;
«Το είδωλο μου είναι ο Ιάπωνας αθλητής, Soichi Hasimoto, καθώς το δικό μου στυλ παιχνιδιού μοιάζει με το δικό του και είμαστε στην ίδια κατηγορία κιλών. Αυτό όμως που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι η ψυχολογία του και πως αρχίζει τον αγώνα. Το ύφος του, τα λέει όλα. Δίνει την αίσθηση ότι μπαίνει για να κερδίσει».
Τι θα έλεγες στους νεαρούς που ασχολούνται με το τζούντο;
«Να μην σταματήσουν ούτε δευτερόλεπτο να κυνηγούν τα όνειρα τους. Να μην σταματήσουν στην πρώτη αποτυχία γιατί στο άθλημα του τζούντο, πρέπει να φας ξύλο για να πετύχεις αυτό που θες. Το σημαντικότερο από όλα είναι να ακούνε τον προπονητή τους γιατί σίγουρα κάτι θα βλέπει σε αυτούς που οι ίδιοι δεν το βλέπουν».
Πώς ζεις την κατάσταση με τον κορωνοϊό και τι κάνεις για να κρατηθείς σε φόρμα;
«Η τωρινή κατάσταση στο σπίτι είναι δύσκολη για προπόνηση, όχι όμως ακατόρθωτη. Πάω δουλειά κανονικά γιατί εργάζομαι στον τομέα των τροφίμων και είναι ένας τομέας, ο οποίος δεν μπορεί να κλείσει, οπόταν σχολάω, πηγαίνω σπίτι, ξεκουράζομαι για λίγο και αρχίζω την προπόνηση μου. Χρησιμοποιώ λάστιχα και ασκήσεις με το σωματικό μου βάρος. Προσπαθώ για το καλύτερο με σκοπό να κρατηθώ στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ούτως ώστε η επαναπροσαρμογή μας στους κανονικούς ρυθμούς να είναι λίγο πιο εύκολη».
Δελτίο Τύπου
