- Παπαγιάννης: «Περίμενα την σειρά μου να έρθει»
- Οι ομάδες που θα ταξιδέψουν στο Άμπου Ντάμπι για το Final 4: Οι μέρες και οι ώρες των αγώνων
-
«Ικανοποιήσαμε τους οπαδούς μας που αγόρασαν 4-5 μήνες πριν εισιτήρια και μας πίστεψαν»
Ως πρωταθλητής Ευρώπης, ο Παναθηναϊκός άρχιζε μια σεζόν με ανεβασμένο επίπεδο πίεσης. Οι πάντες θα είχαν το βλέμμα τους στραμμένο πάνω του. Θα ήθελαν να τον νικήσουν, να τον εκθρονίσουν. Να δείξουν πως η περασμένη σεζόν ήταν μια… φωτοβολίδα, ή πως έπιασε τους πάντες στον «ύπνο».
Το πρώτο διάστημα της σεζόν έμοιαζε αρκετά… χαλαρό. Κάτι που συνηθίζουν οι ομάδες του Αταμάν. Κι όταν ήρθε η στιγμή για να «ανέβουν οι στροφές», η μοίρα άρχισε να παίζει άσχημα παιχνίδια στο «τριφύλλι». Ήδη ο Γκριγκόνις ήταν εκτός, η συντηρητική αγωγή δεν έφερε αποτέλεσμα και μπήκε στο χειρουργείο.
Πριν το τέλος του 2024, το απόλυτο σκορ με τον Λεσόρκαι στον σοβαρότατο τραυματισμό του. Αναγκάζοντας να μπει ο Παναθηναϊκός στη διαδικασία να βρει παίκτη ο οποίος θα άλλαζε την μπασκετική του… κοσμοθεωρία. Γιατί δεν είχε να αντικαταστήσει έναν πολύ καλό παίκτη, αλλά τον κορυφαίο σέντερ της Euroleague. Εκείνον που στο περασμένο Final Four ήταν κυριολεκτικά… μόνος του και όλοι οι υπόλοιποι σέντερ μαζί και τους νίκησε.
Ο Γκάμπριελ άρχισε καλά με βάση του την άμυνα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να δώσει όσα ο Γάλλος. Ο Γιούρτσεβεν ανέβηκε, πήρε χρόνο, έκανε εξαιρετικά παιχνίδια. Αλλά πριν χαμογελάσουν οι «πράσινοι», σοβαρός τραυματισμός και για τον Τούρκο. Ένα ακόμη σοκ. Πολλοί θεώρησαν πως κάπου εκεί… τελείωσε η σεζόν για τους πρωταθλητές Ευρώπης.
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία κατάφερε η ομάδα του Αταμάν να πάει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Με χαρακτήρα και ποιότητα, με ηγετικές μορφές στα παρκέ, έφτασε στο πλεονέκτημα έδρας. Παίρνοντας καθοριστικές νίκες.
Ως τρίτος του «ήρθε» η μακράν πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης των τελευταίων εβδομάδων της regular season. Η Αναντολού Εφές. Παράλληλα, ομάδα με χαρακτήρα και προσωπικότητες. Συν την ιδιαιτερότητα της παρουσίας του Εργκίν Αταμάν. Άρα αυτόματα η σειρά γινόταν… φωτιά. Με την πίεση να είναι στον Παναθηναϊκό γιατί αυτός είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης, αυτός είχε πλεονέκτημα έδρας. Παράλληλα, αυτός είχε και τα προβλήματα.
Play offs χωρίς Λεσόρ, χωρίς Γκριγκόνις, με Παπαπέτρου εντελώς εκτός ρυθμού καθώς επέστρεψε πριν τα ματς της Τουρκίας, ενώ και ο Γιούρτσεβεν δεν έχει βρει τα… πατήματά του μετά την μεγάλη απουσία του.
Στις νίκες τους οι «πράσινοι» έγιναν… Λερναία Ύδρα. «Βγάζοντας» νέους πρωταγωνιστές, αποδεικνύοντας σε όλους πως δεν είναι μόνο ο Ναν για να… κουβαλά. Πράγμα λογικό σε ένα ρόστερ με την πληθώρα προσωπικοτήτων και ταλέντων. Ο Χουάντσο κορυφαίος στην 1η νίκη, ο Μήτογλου καθοριστικός στην 2η και ο Όσμαν… ισοπεδωτικός στο Game 5.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η μοίρα εμφανίστηκε ξανά για να βάλει ακόμη δυσκολότερα στο «τριφύλλι». Ενόψει του Final Four, του έστειλε πάνω του την Φενέρμπαχτσε. Αυτόματα ματς γεμάτο ιδιαιτερότητες. Συν την εκπληκτική κατάσταση των Τούρκων που… σκούπισαν την Παρί με χαρακτηριστική άνεση. Και δείχνουν πιο έτοιμοι από κάθε άλλη σεζόν στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή τους, να διεκδικήσουν το τρόπαιο.
Είναι απίστευτος ο τρόπος που η τύχη, η μοίρα, οι συγκυρίες – όπως θέλει ο καθένας το ονομάζει – βάζει διαρκώς δύσκολα στον Παναθηναϊκό. Χωρίς να του δίνει το παραμικρό ως αντάλλαγμα. Χωρίς να του εξασφαλίζει έστω ίδιους όρους με τους αντιπάλους του. Λόγω προβλημάτων, απουσιών και φυσικά αντιμετώπιση από τη διαιτησία.
Το εξωπραγματικό είναι πως το «τριφύλλι» τα καταφέρνει. Στέκεται όρθιο, κοιτά κατάματα κάθε πρόβλημα που του εμφανίζεται και τα καταφέρνει. Ήδη έχει πάει κόντρα στη φύση του μπάσκετ. Καμία άλλη ομάδα με ανάλογες συνθήκες, δε θα μπορούσε να προχωρήσει τόσο.
Το σπουδαιότερο όλων: Ποτέ κανείς δεν ανέφερε ως δικαιολογία ή ως άλλοθι πιθανής «αποτυχίας», την τύχη, τα δεδομένα, τους αντιπάλους, τα τόσα προβλήματα. Ο Παναθηναϊκός πάει κόντρα στον ήλιο, χωρίς να φοβάται πως θα… καεί. Και ως διά μαγείας, είναι τόσο ισχυρός και τόσο winner στη νοοτροπία του, που πηγαίνει προς τα πίσω ο ήλιος!
