Επιτέλους νίκη. Τεράστια ανακούφιση, με ροζ φύλλο αγώνα στα χέρια μετά από 66 μέρες. Τρεις βαθμοί, αλλά και επιπλέον κέρδος η μείωση σε κάποιο βαθμό της αφόρητης πίεσης.
Σαφώς και δεν είναι κατόρθωμα αυτό που πέτυχε ο ΑΠΟΕΛ απέναντι στη Δόξα. Η συγκομιδή των 13 βαθμών σε 11 αγώνες και η 9η θέση, διατηρούν την απογοητευτική εικόνα. Εντούτοις ήταν σημαντικό που κέρδισε. Για του λόγου το αληθές, σκεφτείτε μόνο τι θα γινόταν αν κολλούσε πάλι σε ένα 0-0 (αυτό έδειχναν τα σημάδια πριν δράσει ο Μερκής) ή στην χειρότερη έχανε, όπως έγινε με Πάφο και Ολυμπιακό.
Ο ΑΠΟΕΛ κινήθηκε σε απόδοση λίγο πάνω από τα μέχρι σήμερα στάνταρ του. Η απόσταση από το επιθυμητό επίπεδο παραμένει μεγάλη και οι αμφιβολίες για το έμψυχο υλικό δεν φεύγουν με ένα καλό αποτέλεσμα.
Απλά η νίκη αυτή σταματά την κάθετη πτώση και επιτρέπει σε παίκτες και προπονητή να καθαρίσουν λίγο το μυαλό τους και να κοιτάξουν την συνέχεια. Το πόσο ανασταλτικός παράγοντας ήταν η πίεση θα φανεί σύντομα. Στην απόδοση και κυρίως στα αποτελέσματα. Με πρώτο τεστ την έξοδο στην έδρα της Νέας Σαλαμίνας
