«Αν ήμουν γενναίος πριν, τώρα είμαι πολύ πιο γενναίος και πιο δυνατός», είπε ο άλλοτε προπονητής του Ολυμπιακού, Όσκαρ Γκαρθία μιλώντας στο Athletic από το σπίτι του στην Βαρκελώνη.
- Ο Κύπριος αμυντικός που βρέθηκε στο μέσο της κόντρας Ατλέτικο-Ρεάλ!
- Ένας λόγος παραπάνω για το «διπλό» στο Παραλίμνι!
- Την περιμένει (μάταια) εδώ και 6,5 χρόνια!
Τον Νοέμβριο, η 21χρονη κόρη του Μαριόνα πέθανε έπειτα από οκταετή μάχη με πολύ σοβαρή ασθένεια.
«Στα ισπανικά, λέμε ‘relativizar’ (σ.σ. προσπαθούμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια προοπτική), οπότε όπως είπα στις άλλες δύο κόρες μου (Γιάνα, 19 ετών, και Έμμα, 13 ετών) αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στην ζωή σου.
Δεν είναι απλά ότι πρέπει να είμαστε δυνατοί – φυσικά και πρέπει να κλαίμε, εμείς, και να το αντιμετωπίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Αλλά τελικά θα είμαστε δυνατοί γιατί στο μέλλον θα κοιτάμε πίσω και θα βλέπουμε ότι τίποτα δεν θα πονάει περισσότερο από αυτό».
Από το 2014, ο Γκαρθία και η οικογένειά του αντιμετώπιζαν ιδιωτικά την ασθένεια της μιας από τις τρεις του κόρες.
Την επομένη του πρώτου αγώνα του Γκαρθία στην Γουότφορντ, μια ήττα 1-0 εκτός έδρας από την Τσάρλτον, χτύπησε το τηλέφωνο.
«Ήμουν στο σπίτι και μου τηλεφώνησε η οικογένειά μου», λέει. «Μου εξήγησαν αυτό το προσωπικό θέμα και άρχισα να μην αισθάνομαι τόσο καλά.
Ήταν το θέμα με την κόρη μου, αλλά δεν ξέραμε τι της συνέβαινε. Ήταν μετά από μερικές εβδομάδες που βρήκαν το πρόβλημα (διαγνώστηκε ως όγκος στον εγκέφαλο). Τηλεφώνησα στον βοηθό μου, ο οποίος ήρθε στο σπίτι μου με την σύζυγό του, και είδαν ότι δεν ήμουν πολύ καλά και κάλεσαν ασθενοφόρο για να με πάει στο νοσοκομείο».
Ο Γκαρθία και άλλοι κοντινοί του άνθρωποι περιγράφουν το γεγονός ως κρίση πανικού. Αρχικά κρατήθηκε στο νοσοκομείο, αλλά οι υποχρεώσεις της Γουότφορντ συνέχισαν να έρχονται πυκνά και γρήγορα.
«Το επιτελείο μου και ο Μπίλι (ΜακΚίνλεϊ, προπονητής της πρώτης ομάδας) ανέλαβαν την ομάδα, αλλά ήμουν σε επαφή μαζί τους. Στη συνέχεια οι γιατροί μου είπαν ότι ίσως χρειαστώ τρεις ή τέσσερις εβδομάδες άδεια χωρίς άγχος».
Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να πάρει μια δύσκολη απόφαση.
«Δεν ήταν δυνατόν να πω στον ιδιοκτήτη να με περιμένει τρεις ή τέσσερις εβδομάδες και δεν ήθελα να σταματήσω», λέει ο Γκαρθία. «Αποφάσισα να κάνω το καλύτερο για τον σύλλογο και να αποχωρήσω – όχι για μένα γιατί ήμουν πραγματικά σίγουρος ότι θα ανεβαίναμε στην Premier League, που ήταν το όνειρό μου και μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες της ζωής μου. Και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρναμε γιατί το επιτελείο μου έμεινε εκεί και έφτασε στην Premier League με τον Σλάβισα Γιοκάνοβιτς.
Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μετά από αυτό, στη δική μου περίπτωση με την είδηση της κόρης μου, και μετά να πρέπει να αποφασίσω να μην προπονήσω στην Premier League. Αυτά ήταν τεράστια πλήγματα.
Ήταν μια δύσκολη περίοδος και αφού επιβεβαιώσαμε τη σοβαρότητα του προβλήματος πέρασα μήνες όπου δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω με τη ζωή μου. Εκείνη την περίοδο, η ζωή της οικογένειάς μου άλλαξε πολύ, αλλά όλα αυτά τα πράγματα με κάνουν πολύ δυνατό».
