Η απάντηση είναι καταφατική: Ο Ολυμπιακός απόψε κόντρα στον ΠΑΟΚ θα έχει τρεις με τέσσερις αλλαγές στην ενδεκάδα του! Σίγουρα τους Φορτούνη, Ρόντινεϊ, που λόγω μικροτραυματισμών είχαν χάσει το παιχνίδι της περασμένης Δευτέρας με τον ΟΦΗ, ενδεχομένως δε και τον Ελ Κααμπί με τον Αλεξανδρόπουλο. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Μαρτίνεθ πάει για τρεις, ενδεχομένως και τέσσερις διαφοροποιήσεις στο αρχικό του σχήμα.
Μια ομάδα που γουστάρει κάθε Σαλαμιναίος η φετινή!
Ο Ρόντινεϊ θα πάρει τη θέση του Ορτέγκα, με μετατόπιση του Κίνι σε θέση αριστερού μπακ. Ο Φορτούνης θα παίξει αντί του Σολμπάκεν στο ένα άκρο της μεσαίας γραμμής η, της επίθεσης άμα θέλετε. Ο Ελ Κααμπί διεκδικεί τη θέση του σέντερ φορ από τον Γιόβετιτς, με την αίσθηση που υπάρχει στο Ρέντη να είναι ότι από πλευράς πιθανοτήτων ο Μαροκινός είναι στο 60% κι ο Μαυροβούνιος στο 40%. Και υπάρχει και μία δεύτερη μάχη για τη βασική σύνθεση, ανάμεσα στον Μασούρα και στον Αλεξανδρόπουλο!
Εδώ, για την πιθανή τέταρτη αλλαγή στην ενδεκάδα, η απόφαση έχει να κάνει με το τι θα επιλέξει οριστικά ο προπονητής του Ολυμπιακού. Αν δηλαδή παίξει ένα 4-2-3-1 πιο «επιθετικό» , με τον Μασούρα λίγο πίσω από τον σέντερ φορ, όπως έκανε τις προάλλες με τον ΟΦΗ η, αν θα παίξει με ένα 4-2-3-1 πιο «συντηρητικό», με τον Αλεξανδρόπουλο να κινείται στις γραμμές ανάμεσα στους Έσε, Μαντί και στον σέντερ φορ. Σε αυτό το τελευταίο ενδεχόμενο, με τον Αλεξανδρόπουλο στην αρχική ενδεκάδα, «ταιριάζει» ίσως πιο πολύ και η επιλογή του Ελ Κααμπί σε ρόλο σέντερ φορ αντί του Γιόβετιτς, υπό την έννοια ότι ο Ολυμπιακός είχε παίξει με αυτούς τους δύο (Αλεξανδρόπουλο, Ελ Κααμπί) εναντίον της Γουέστ Χαμ.
Μπορούμε να βρεθούμε στη θέση του Ισπανού προπονητή του Ολυμπιακού: από τη μία δεν έχει παίξει ποτέ το πιο «συντηρητικό» 4-2-3-1 σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος, ούτε καν με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια, οπότε θα υπάρχει ένα ερωτηματικό πώς θα το παίξει η ομάδα σήμερα, αν τελικά το επιλέξει. Από την άλλη, με τον σχηματισμό αυτό, και με τους συγκεκριμένους παίκτες, η ομάδα του Μαρτίνεθ έκανε την πιο ολοκληρωμένη εμφάνιση της, μόλις πριν 10 ημέρες εναντίον μίας αξιόλογης ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ, όπως η Γουέστ Χαμ. Αντιθέτως, τέσσερις ημέρες πριν το 2-1 επί των Άγγλων, ο Ολυμπιακός είχε ταλαιπωρηθεί αφάνταστα παίζοντας το πιο επιθετικό 4-2-3-1, που ουσιαστικά ήταν ένα καθαρό 4-4-2, κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Ένα πλεονέκτημα ίσως της παρουσίας του Αλεξανδρόπουλου στο αρχικό σχήμα σε σχέση με εκείνη του Μασούρα, είναι ότι ο Ολυμπιακός θα έχει μία παραπάνω επιλογή από τον πάγκο αν του στραβώσει το παιχνίδι, αφού ο προπονητής μπορεί έτσι να ρίξει ως αλλαγή όχι μόνο τον Γιόβετιτς (η, τον Ελ Κααμπί, αναλόγως ποιος θα ξεκινήσει), αλλά και τον Μασούρα, που είναι πιο συνεπής π.χ. σε σχέση με τον Μπιέλ, τον Σολμπάκεν και τον Σκάρπα, τις άλλες λύσεις δηλαδή του πάγκου στο μεσοεπιθετικό κομμάτι-κι έχει ο Μασούρας και παράδοση σκοραρίσματος κατά του ΠΑΟΚ, ακόμη και ως αλλαγή! Από την άλλη, αν ο Ολυμπιακός προηγείται και θέλει να κρατήσει το σκορ, δεν έχει άλλον χαφ να φέρει από τον πάγκο, ώστε να δώσει φρεσκάδα στη μεσαία του γραμμή βγάζοντας έναν εκ των Αλεξανδρόπουλου, Μαντί, Έσε. Μόνο ο Καρβάλιο θα υπάρχει που είναι πιο επιθετικογενής.
Όπως κι αν έχει, κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό. Εξαρτάται κι από το πώς θα παίξει ο ΠΑΟΚ. Αν δηλαδή επιμείνει ο Λουτσέσκου στο κλασικό 4-2-3-1 το οποίο παίζει, έχοντας ουσιαστικά τέσσερις επιθετικογενείς παίκτες στην ενδεκάδα του (τον φορ και τους τρεις πίσω του) η, αποφασίσει να ενισχύσει τη μεσαία του γραμμή με ένα εξτρά παίκτη. Ο Ρουμάνος 100% θα έχει σπάσει το κεφάλι του για να πάρει απόψε μία ρεβάνς, πρώτα απ΄ όλα για τον οργανισμό και τον κόσμο του ΠΑΟΚ, αφού πρώτος αυτός διασύρθηκε από την εικόνα της ομάδας του μόλις πριν έξι ημέρες στη Φιλαδέλφεια κόντρα στην ΑΕΚ. Άρα, θα είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος για τον Μαρτίνεθ.
Παρεμπιπτόντως, κι οι δύο ακόμη δεν έχουν κερδίσει φέτος ντέρμπι. Ο μεν Ισπανός έχει το 1-1 με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια και το 1-1 των 49 λεπτών με τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη, ο δε Ρουμάνος το 2-2 με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο (όπου ο ΠΑΟΚ κέρδιζε έως τις καθυστερήσεις) και το 0-2 από την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια. Μάλιστα, στο τοπικό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης δεν κέρδισε ούτε τον Άρη (0-0) μέσα στην Τούμπα. Γενικά ο ΠΑΟΚ έχει ξεχάσει τι θα πει τρίποντο σε ντέρμπι, αφού είχε αποτύχει να φτάσει σε νίκη ακόμη και στα έξι παιχνίδια του για τα πλέι οφς με Ολυμπιακό (1-3, 0-1), ΑΕΚ (0-4, 0-1) και ΠΑΟ (1-1, 1-2). Για να βρούμε νίκη ΠΑΟ σε ντέρμπι πρέπει να πάμε πίσω στον περασμένο Φεβρουάριο, στο 2-0 εντός έδρας επί της ΑΕΚ.
Αντιθέτως ο Ολυμπιακός είχε θετικά αποτελέσματα και στα τρία τελευταία του ντέρμπι στα πλέι οφς (στην ΑΕΚ 0-0, με ΠΑΟ 1-0 και στον ΠΑΟΚ 1-0). Με την παρατήρηση που μπορούμε να κάνουμε, ως συνέχεια των δυο φετινών ντέρμπι (1-1 στην ΑΕΚ και με τον ΠΑΟ), ότι όλα είναι πολύ «κλειστά» ματς (0-0, 1-1, 1-0, 0-1), με τους «ερυθρόλευκους» να μην έχουν σκοράρει ποτέ πάνω από ένα ματς, αλλά και να έχουν παθητικό μόνο δύο γκολ…
Άσχετο:
Για να είμαστε ειλικρινείς, μας εξέπληξε όλους η ισοπαλία της ΑΕΚ στην Κηφισιά στην Καισαριανή, έστω με αυτό το γκολ από…τριπλή καραμπόλα (!) στο 85’. Και λόγω της διαφοράς δυναμικότητας των δύο ομάδων, αλλά και επειδή η Κηφισιά είχε πάρα πολλές ελλείψεις, επιλέγοντας να εκτίσουν ποινές οι παίκτες της σε αυτό το ματς.
Την είχαμε υποτιμήσει, όμως, την Κηφισιά. Ίσως έπρεπε να θυμηθούμε πρώτον ότι στην Τούμπα έχασε οριακά (1-2) από ένα αυτογκόλ στο 78ο λεπτό-όπως από αυτογκόλ δέχθηκε και χθες το μοναδικό της γκολ από την ΑΕΚ και δεύτερον ότι γενικά βγάζει αρκετές αντοχές ως ομάδα: πήρε ισοπαλία από τον Άρη στο Χαριλάου, δεν έχασε από τον ΟΦΗ αν κι έπαιζε με 10 παίκτες από το 36ο λεπτό ισοφάρισε τη Λαμία στο 95’ και τον Πανσερραϊκό στο 101’ (ενώ έχανε 0-3!) και για να χάσει στο Βόλο έμεινε με εννιά παίκτες. Ακόμη και στο Καραϊσκάκη, παρά το βαρύ 0-4, είχε κάνει τον Ολυμπιακό να υποφέρει στο πρώτο 20λεπτο και ήταν «μέσα» στο παιχνίδι για 65 λεπτά.
Για δε την ΑΕΚ, όπως το βλέπω εγώ, απέξω, νομίζω ότι είναι φανερό πως ο Αλμέιδα έχει ρίξει μέχρι στιγμής όλο το βάρος στο Γιουρόπα Λιγκ, θέλοντας όχι παράλογα από την πλευρά του μία καλή σελίδα στο βιογραφικό του και σε επίπεδο Κυπέλλων Ευρώπης. Από το ελληνικό πρωτάθλημα παίζει 100% μόνο τα ντέρμπι. Προφανώς δεν είναι τυχαία αποτελέσματα το 0-2 στον ΟΦΗ, το 1-1 στην Κηφισιά και το 1-1 με τον Πανσερραϊκό, ούτε ασφαλώς το 3-2 στο Βόλο με πέναλτι στο 93’ και το 2-1 επί του Ατρόμητου με πέναλτι στο 95’. Το δε 3-0 στην Τρίπολη ήταν απλά μία μαγική εικόνα, με τον Αστέρα να έχει δοκάρι στο 0-0, την ΑΕΚ να σκοράρει στο 45+3 στην πρώτη της ευκαιρία και από το 52’ να παίζει με 11 εναντίον 10 λόγω αποβολής παίκτη του γηπεδούχου που αποφάσισε ο…Σιδηρόπουλος.
Λογικά το πλάνο του Αλμέιδα είναι να τα δώσει όλα έως αρχές Δεκέμβρη στην Ευρώπη και να αντεπιτεθεί στη συνέχεια στο πρωτάθλημα, θεωρώντας ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται σε απόσταση βολής από την πρώτη θέση. Βέβαια, μέχρι τώρα απόσταση βολής υπάρχει μόνο λόγω των πέναλτι μετά το 90ο λεπτό και της αποβολής στην Τρίπολη, ενώ χθες στο 96’ αν ο Γιάννης Μασούρας ήταν ελάχιστα πιο τυχερός στην υπέροχη λόμπα που επιχείρησε, η ΑΕΚ θα είχε υποστεί μία ήττα με ανατροπή «από τις λίγες».
Μου έκανε εντύπωση η πενηνταρίσια διαιτησία του Τσαγγαράκη στην Κηφισιά (ο Φωτιάς ξέρουμε ότι σπάνια χαρίζεται στις μεγάλες ομάδες). Αντίθετα, στη Λαμία υπήρχε πέναλτι υπέρ των γηπεδούχων στο ξεκάθαρο τράβηγμα του Γεβντάι στον Κυριάκο Παπαδόπουλο και δεν υποδείχθηκε ούτε από τον Μανούχο, ούτε από τον VAR Πολυχρόνη. Κι αν ο Μανούχος επηρεάστηκε από την απόφαση του να αποβάλλει δύο λεπτά νωρίτερα τον Αράο σε μία πράγματι οριακή φάση, δεν κατάλαβα πως το σκέφθηκε ο VAR-οι διαιτητές τέτοια πέναλτι σε στατικές φάσεις μπορεί να τα χάσουν, οι VAR όμως δεν επιτρέπεται.
Ο Παναθηναϊκός νομίζω δεν άξιζε να κερδίσει την καλή ομάδα που έχει φτιάξει ο Βόκολος στη Λαμία, όμως πρέπει να αποδεχθούμε ότι συνεχίζει από πέρυσι να βγάζει χαρακτήρα: νίκη χθες στο 90’, ισοφάριση του ΠΑΟΚ στο 96’, πρόκριση στη Μαρσέιγ στο 99’, γκολ στην Μπράγκα στο 95’.
Ο Ελ Κααμπί δεν έκανε προετοιμασία όλο το καλοκαίρι, ούτε με τον Ολυμπιακό, ούτε με κάποια άλλη ομάδα, καθώς ήταν ελεύθερος. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Μαρτίνεθ να τον χρησιμοποιήσει βασικό στην ενδεκάδα από το δεύτερο κιόλας επίσημο παιχνίδι, εκείνο το 1-1 στην Γκενκ. Έκτοτε, ο Μαροκινός ήταν πάντοτε στην αρχική ενδεκάδα του! Δεν είχε λείψει ποτέ, ακόμη και όταν έκανε ο προπονητής εκτεταμένο ροτέϊον. Κάπως έτσι φάνηκε ξαφνικό που τον άφησε στον πάγκο στον αγώνα με τον ΟΦΗ και τον έβαλε στο 65’ αντί του Γιόβετιτς.
Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι από εκεί που ο Ελ Κααμπί σκόραρε συνεχώς σε πέντε παιχνίδια του Ολυμπιακού (εφτά γκολ με Λαμία, ΑΕΚ, Φράιμπουργκ, Κηφισά, Άρη), τώρα έχει πέντε παιχνίδια στα οποία έχει μείνει στο μηδέν ενεργητικό (με ΠΑΣ, Τόπολα, ΠΑΟ, Γουέστ Χαμ, ΟΦΗ). Μοιάζει δε να έχει υποστεί και μία ταλαιπωρία από τα ταξίδια του για την Εθνική του στην Αφρική.
Τώρα, το έκανε αυτό ο Μαρτίνεθ για να τον τσιγκλήσει και λίγο τον Ελ Κααμπί, καθότι «λίγος πάγκος ποτέ δεν κάνει κακό», το έκανε για να δώσει τη δυνατότητα και στον Γιόβετιτς να παίξει επιτέλους βασικός, αυτό θα φανεί στην πορεία. Πάντως, ο Μαυροβούνιος ήταν πειστικός κόντρα στον ΟΦΗ και του έλειψε μόνο το γκολ.
Άλλο στιλ ο ένας επιθετικός, άλλο στιλ ο άλλος. Πιο πολύ του γκολ ο Ελ Κααμπί, πιο ολοκληρωμένος παίκτης ο Γιόβετιτς. Και οι δύο, όμως, μπορεί να αποδειχθούν υπερπολύτιμοι απόψε.
Πηγή: Gazzetta.gr
