Η ΑΕΚ πήγε στο Δασάκι χωρίς τους τραυματίες Μιραμόν (δεξιός μπακ), Ρομπέρζ (στόπερ), Ανγκιέλσκι, Σολ (αμφότεροι επιθετικοί) και τον τιμωρημένο Πονς (αμυντικός μέσος).
Με το δείγμα γραφής του Χένινγκ Μπεργκ, εφ’ όσον ήταν όλοι διαθέσιμοι, ο Ρομπέρζ θα ήταν σίγουρος στο αρχικό σχήμα και οι υπόλοιποι τέσσερις θα είχαν πολύ καλές πιθανότητες να χρησιμοποιηθούν -είτε ως βασικοί είτε ως αλλαγές.
Από τους Δημητρίου, Κατελάρη, Νάλι, Σουάρεθ, Ευριπίδου, Ναούμ, Γκάμα και Γκονσάλες που είχε στον πάγκο, ο Νορβηγός πέρασε στο παιχνίδι μόνον τον δεύτερο, όταν κατέστη σαφές ότι ο Γκαρθία δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Θα ισχυριστεί κάποιος ότι ο Κατελάρης δεν έχει παίξει την τρέχουσα περίοδο, οι Ευριπίδου (19’), Δημητρίου (29’) και Γκονσάλες (57’) ελάχιστα. Δεκτό, έστω κι αν ο προπονητής μοιράζει τον χρόνο συμμετοχής.
Σ’ ένα παιχνίδι που στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν μπορούσε να ελέγξει και δεχόταν ευκαιρίες για την ισοφάριση, θα ήταν παντελώς εκτός λογικής ένα φρεσκάρισμα ή μια ενίσχυση της μεσοαμυντικής γραμμής (με Σουάρεθ);
Σ’ ένα διάστημα αναιμικής επιθετικής παρουσίας, θα ήταν παράταιρη η χρησιμοποίηση (έστω και για λίγα λεπτά) κάποιων εκ των Γκάμα, Ναούμ ή Γκονσάλες, προκειμένου να υπάρξει είτε καλύτερο κράτημα και κυκλοφορία της μπάλας είτε μεγαλύτερη επιθετική δραστηριότητα;
Ο Μπεργκ ορθώς πιστώνεται ότι καταστάλαξε πολύ σύντομα στον βασικό κορμό και στον βασικό σχηματισμό του. Αυτή ήταν η βάση της αγωνιστικής ανάκαμψης και βαθμολογικής αντεπίθεσης της ΑΕΚ.
Αλλά στα μισά της σεζόν και με τα κρίσιμα παιχνίδια να έπονται είναι επίσης ευθύνη του να έχει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ ετοιμοπόλεμο. Αν μη τι άλλο, διότι δεν υπάρχει η παραμικρή εγγύηση ότι η ΑΕΚ θα βγάλει αλώβητη το υπόλοιπο της περιόδου.
Τουναντίον είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα έλθουν κι άλλα παιχνίδια, στα οποία θα χρειαστεί να αναπληρώσει το κενό 4 ή 5 παικτών της.
