Η κατάσταση στο διοικητικό μέτωπο του ΑΠΟΕΛ παραμένει εξίσου αβέβαιη με την αντίστοιχη στο οικονομικό κομμάτι.
Η χθεσινή απεργία των παικτών ήταν ακόμη ένα «σύμπτωμα»-τεκμήριο πως η νυν διοίκηση δυσκολεύεται όσο ποτέ επί των ημερών της να ανταποκριθεί στις τρέχουσες υποχρεώσεις, πόσο μάλλον να εκπονήσει και να υλοποιήσει έναν στρατηγικό, μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό για το μέλλον του συλλόγου.
Εντούτοις ακόμη μία εβδομάδα οδεύει προς το τέλος της δίχως να έχουν δρομολογηθεί ή έστω να διαφαίνονται στον ορίζοντα οι εξελίξεις που θα σηματοδοτήσουν την αρχή μιας νέας εποχής.
Η πληρωμή των τόκων του ομολόγου, ένα ποσό περί τις €600.000, έχει εξελιχθεί στο νέο… χάσμα που χωρίζει τις δύο πλευρές (του Πρόδρομου Πετρίδη και της αποκαλούμενης «ομάδας των 8»).
Με την ομάδα να κινδυνεύει άμεσα να μείνει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων την προσεχή περίοδο και με το χρέος σε δυσθεώρητο επίπεδο, ο ΑΠΟΕΛ επιδίδεται -με όλες αυτές τις παλινωδίες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων- σε σπατάλη ενός είδους που δεν έχει σε αφθονία και είναι ζωτικής σημασίας: χρόνου.
Με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, ο σύλλογος χρειάζεται σαφήνεια και βεβαιότητα για την επόμενη μέρα του, στην οποία υποχρεωτικά θα αναγάγει σε ύψιστη προτεραιότητα το οικονομικό συγύρισμα και την επιβίωσή του.
Προσώρας φαίνεται πως αυτή η καθαρότητα ως προς το τι μέλλει γενέσθαι αργεί…
