Στην παρθενική συμμετοχή της στο νεοσύστατο Κόνφερενς Λιγκ η ΑΕΛ δεν κατάφερε να φτάσει για τρίτη φορά στην ιστορία της στα πλέι οφ μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Το 0-1 στο Μπακού σε συνδυασμό με το 1-1 στη Λάρνακα άφησαν εκτός νυμφώνος τον λεμεσιανό σύλλογο, ο οποίος και στα δύο παιχνίδια (και ειδικά σε αυτό το Μπακού) δεν έδειξε εμφανώς ανώτερος του αντίστοιχου από το Αζερμπαϊτζάν.
Ο Ντούσαν Κέρκεζ απέδωσε τον αποκλεισμό στην έλλειψη εμπειρίας και παραστάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα, αν λάβει κάποιος υπόψη ότι η Καραμπάχ έχει σχεδόν 100 διεθνή παιχνίδια περισσότερα απ’ ό,τι η ΑΕΛ.
Αυτή η πραγματικότητα, ωστόσο, δεν αναιρεί κάποιες άλλες που καταγράφηκαν στη διάρκεια των 180 λεπτών στο συγκεκριμένο ζευγάρι. Όπως π.χ. η τακτική αφέλεια (ή ανωριμότητα) στη διαχείριση των τελευταίων λεπτών και στις δύο αναμετρήσεις που κόστισε δύο τέρματα -και κατ’ επέκταση τον αποκλεισμό.
Ή το γεγονός πως σ’ ένα παιχνίδι, όπως αυτό στο Μπακού, στο οποίο έπρεπε να νικήσει (είτε στην κανονική διάρκεια, είτε στην παράταση, είτε στα πέναλτι), για να προκριθεί, η ΑΕΛ κατέγραψε όλες κι όλες δύο τελικές -μία σε κάθε ημίχρονο. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το κοντέρ για την Καραμπάχ σταμάτησε στις εννέα.
Κατά συνέπεια, ο αποκλεισμός μπορεί να είναι οδυνηρός, αλλά σίγουρα δεν είναι άδικος. Η σωστή αξιολόγησή του είναι η βασική προϋπόθεση, προκειμένου ο λεμεσιανός σύλλογος να εμφανιστεί πιο ώριμος και διεκδικητικός στην επόμενη ευρωπαϊκή παρουσία του.
