- Νταμπράουσκας: «Κρατάμε τα πόδια στη γη γιατί...»
- Στιγμιότυπα: Η πράσινη 6άρα που τη βάζει και με τα... δύο πόδια στο Κόνφερενς!
...η Ομόνοια επέστρεφε Κύπρο, μετά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της (13/7). Χωρίς να βρει γκολ στην Πολωνία. Σημειώστε το. Γιατί ακολούθησαν πολλά και πρώτο και μεγάλο ερώτημα, ήταν «ποιος θα βάλει γκολ;».
Και φτάνουμε στο σήμερα, 22 Αυγούστου, ακριβώς πριν την πρεμιέρα του πρωταθλήματος, να κάνει αυτή την ολοκληρωτική εμφάνιση με την Ζίρα. Να βάζει έξι γκολ στο... χαλαρό, με τέσσερις διαφορετικούς παίκτες, γιατί έχει τέτοια ποιότητα και έχει γίνει τέτοια δουλειά στην προετοιμασία, για να φτάσει σήμερα να αποδίδει. Αν θα παίζει τέτοιο ποδόσφαιρο σε τρεις βδομάδες, δυο μήνες, ή ένα εξάμηνο, ουδείς το γνωρίζει. Ούτε κι ο ίδιος ο Νταμπράουσκας το ξέρει.
«Είναι μεγάλη η σεζόν και δεν είναι εφικτό να έχεις την ίδια διάρκεια σε όλα τα παιχνίδια», δήλωσε χαρακτηριστικά. Δεν μπορείς όμως να μην αναγνωρίσεις ότι αυτή η ομάδα, έχει ανέβει, τουλάχιστον, ένα σκαλί από πέρσι. Με αρκετούς ίδιους, αλλά και νέους ποδοσφαιριστές που έχουν να δώσουν. Έχουν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό. Κάτι απρόβλεπτο, που έλειπε από το «τριφύλλι» και έρχεται να κουμπώσει κάπως μαγικά.
Πραγματικά όμως, αν γινόταν, δεν θα γράφαμε τίποτα. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις αυτή την εμφάνιση που έκανε το «τριφύλλι» το βράδυ της 22ης Αυγούστου στο ΓΣΠ με την Ζίρα. Αν υπάρχει μια λέξη να την χαρακτηρίσει όμως, είναι καθολική. Έκανε τη Ζίρα να μην μπορεί να «αναπνεύσει». Ο κόσμος της, οι παίκτες, η τακτική της. Ήταν τέτοια που διέλυσε τον ανταγωνισμό. Τον κατασπάραξε.
Και οι τοποθετήσεις ακριβώς μετά το παιχνίδι, σε κάνουν να νιώθεις ότι πατάνε όλοι κάτω στη γη. Δεν πετάνε. Ακόμα και μετά από την 6άρα, παραμένουν προσγειωμένοι. Γιατί είναι και η πρεμιέρα και οι παίκτες κατέθεσαν δυνάμεις, ξόδεψαν ενέργεια. Όπως και να το κάνουμε, την Κυριακή είναι ένα άλλο ματς.
Ο κόσμος της Ομόνοιας είναι ιδιαίτερος, και ας μου επιτραπεί, θα πρέπει να μάθει και να ζει πλέον έτσι. Χωρίς μεγάλα λόγια από παράγοντες ή παίκτες με το παραμικρό, ακόμη κι αν η ομάδα το «φωνάζει» μέσα στο γήπεδο, αλλά βήμα βήμα. Το μόνο που έχει να κάνει τώρα, είναι να την απολαύσει, ελεύθερα!
