Το βασικό ζητούμενο ήταν η νίκη -και αυτή ήλθε.
Ο Άρης έκανε το δύο στα δύο στο νέο πρωτάθλημα, μέτρησε την έκτη συναπτή νίκη του επί της Δόξας (όλες με διαφορά ενός τέρματος), αλλά το 2-1 επί των «πρασίνων» ήταν μόνον από πλευράς αποτελέσματος μια επιτυχημένη πρόβα τζενεράλε εν όψει του δεύτερου αγώνα με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας.
Με παίκτη παραπάνω σχεδόν με το «καλησπέρα» ο πρωταθλητής δεν έδειξε ότι ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος και επαρκώς συγκεντρωμένος για να διασπάσει την (αναμενόμενα) πολυπρόσωπη άμυνα του αντιπάλου.
Φάσεις έκανε, προϋποθέσεις δημιούργησε, αλλά του έλειψαν το καθαρό μυαλό, η αποτελεσματικότητα και η άκαμπτη θέληση για το γκολ που θα απλοποιούσε τα πράγματα. Ακόμη κι όταν το βρήκε (μετά από ένα «πεταμένο» πρώτο 45λεπτο), από τον νεοεισελθόντα Σουμάνσκι, τα αβίαστα, αχρείαστα και αδικαιολόγητα λάθη στην άμυνα έκαναν ξανά την εμφάνισή τους.
Ένα «πληρώθηκε» με το αυτογκόλ του Μπρόρσον (κύριος υπεύθυνος ο Άλβες), άλλο ένα με την αποβολή του Σουηδού και στο φινάλε το πατατράκ αποφεύχθηκε από το «μάννα εξ ουρανού» πέναλτι που καταλόγισε ο Αργυρού εις βάρος του Αντωνιάδη.
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι κολυμπά σε αχαρτογράφητα ύδατα. Επιχειρεί να ισορροπήσει επιτυχώς στα ευρωπαϊκά προκριματικά, που για πρώτη φορά στην ιστορία της έχουν διαρκέσει τόσο, και στην πίεση του τίτλου της περασμένης περιόδου, που για πρώτη φορά την έχει καταστήσει διωκόμενη και όχι διώκτρια.
Αλλά είναι εξίσου εμφανές πως σε αυτήν την προσπάθεια ο Άρης μετρά απώλειες. Ευκαιριών, προκρίσεων, παικτών. Και, μέχρι στιγμής, αδυνατεί να εμφανίσει το γνώριμο στιλ παιχνιδιού του.
Αφ’ ενός διότι έχει αυξηθεί η συχνότητα και η δυσκολία των αγώνων, αφ’ ετέρου επειδή υποχρεώνεται σε συχνότερο και ευρύτερο ροτέισον απ’ ό,τι την περασμένη περίοδο.
Η «ελαφρά ταξιαρχία» βιώνει στο πετσί της τις συνέπειες της απότομης αλλαγής του μεγέθους της ως σύλλογος. Και θα συνεχίσει σε αυτό το ρυθμό τουλάχιστον έως τον Δεκέμβριο -με μεγαλύτερη ένταση στο Γιουρόπα Λιγκ απ’ ό,τι στο Κόνφερενς Λιγκ.
Ο Σπιλέβσκι, ως «αρχιτέκτονάς» της το αντιλαμβάνεται περισσότερο και καλύτερα απ’ όλους -εκτός αν κάποιος νομίζει πως είναι συμπτωματικό ότι εσχάτως αναφέρεται στον κόσμο, στην τύχη στο Θεό.
Μέχρι ο ίδιος και η ομάδα του να ωριμάσουν όσο η νέα πραγματικότητα απαιτεί από αυτούς, θα χρειάζεται και τα τρία για να παραμένει σε τροχιά επίτευξης των στόχων της. Αρχής γενομένης από το παιχνίδι της ερχόμενης Πέμπτης με τη Σλόβαν…
