Κάτι πάει να φωνάξει..!

Δεν παίζει το φοβερό ποδόσφαιρο. Δεν είναι ο Άρης προ διετίας που πανηγύρισε το πρωτάθλημα. Ακόμη κι αν το βράδυ της Δευτέρας (2/12) έκανε ό,τι και με τον Καζού, εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη στο ΓΣΠ κόντρα στον ΑΠΟΕΛ...

Έχει όμως μια ταυτότητα. Μια ταυτότητα ομάδας που δεν θα σου δώσει τους χώρους όπως στο παρελθόν. Και έχει και τον παίκτη προσωπικότητα στην άμυνα που πραγματικά είναι «κολώνα». Τον παίκτη που του έλειπε, τον Γκόλντσον. Πόσες φορές να σταματήσει μπαλιές στα καρέ του Βανά Άλβες;..

Δεν θα καταπιαστούμε όμως ατομικά, διότι ο Άρης υστέρησε έναντι του ΑΠΟΕΛ στο β' ημίχρονο και μάλλον με την παρουσία του πήρε κάτι που φάνταζε αδύνατον. Είναι όμως αυτές οι λεπτομέρειες, που καταφέρνει ο Σπιλέφσκι με τους ποδοσφαιριστές του φέτος να της φέρνουν με το μέρος τους.

Κι όλοι γνωρίζουμε ότι αυτές οι λεπτομέρειες είναι που στο τέλος κρίνουν τίτλους. Το να παίρνει ένα τέτοιο διπλό, αξιοποιώντας στο μέγιστο την ήττα της Πάφου, κάτι λέει. Κι ο Σπιλέφσκι, πιο ήρεμος και με περισσότερες γνώσεις-εμπειρίες φαίνεται έτοιμος να διαχειριστεί καταστάσεις και... στραβές που μπορεί να προκύψουν μέσα στα παιχνίδια του.

Σίγουρα, η ομάδα του δεν παρουσιάζει αυτό το κυριαρχικό ποδόσφαιρο που κάποτε επιζητούσε. Όμως, και χωρίς τον παίκτη τον οποίο «έχτισε» γύρω του τον φετινό Άρη (βλ. Κβιλιτάια) στο ΓΣΠ, να παίρνει μια τέτοια νίκη που τον φέρνει στο -2 από την Πάφο, κάτι πάει να φωνάξει...

 

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο