Στο 2ο μισό της πρώτης δεκαετίας του αιώνα μας αρχίζει πλέον η μαζική κάθοδος των Πορτογάλων. Ο τύπος ο οποίος θα αναφερθούμε ήρθε το 2007, στα 29 του. Και όπως θα δείτε ακόμη παίζει, στα 42 του.
Τον έφερε η Ομόνοια το 1998. Κοντά στα 180 ματς μετρούσε στο πρωτάθλημα 1ης κατηγορίας της χώρας του και καμιά 60ριά στην 2η. Καλό αριστερό πόδι, λογικά φάνταζε καλή επιλογή. Αρχίζει εξαιρετικά, δείχνει γερά νεύρα σε ένα ματς θρίλερ με την ΑΕΚ σκοράροντας με πέναλτι στο τέλος, βγάζει και 2-3 ωραίες πάσες, αλλά μέχρις εκεί. Μέτρια πράγματα σε 6 αγώνες και η Ομόνοια τον παραχωρεί στη Νέα Σαλαμίνα τον Ιανουάριο.
Στο «Αμμόχωστος» τα πάει καλύτερα, σκοράρει και στο ντεμπούτο του. Μάλιστα η ομάδα της Αμμοχώστου τον φωνάζει και για 2η θητεία μετά από μία διετία, αλλά εκείνη η χρονιά (09-10) ήταν καταστροφική για την ομάδα. Και έτσι τον Ιανουάριο και μετά από 12 αγώνες αποχωρεί. Το παλεύει στο Ισραήλ στην Χαποέλ Χάιφα, αλλά κεσάτια.
Ο Ρούι Λίμα, ήταν ήδη 32, λογικά θα έπρεπε να σκέφτεται την αποχώρηση του. Αμ δε!!! Δέκα χρόνια μετά με το μαλλί κατάγκριζο, είναι στις επάλξεις. Από τότε που επέστρεψε στην χώρα του πλησιάζει τις 300 συμμετοχές, έχει βάλει πάνω από 50 γκολ και συνεχίζει απτόητος. Σε 2η και 3η κατηγορία φυσικά. Πέρασε από Ολιβεϊρένσε (5 χρόνια), Σαλγκέιρος, Κανέλας και στην τρέχουσα χρονιά φοράει την φανέλα της Πέδρας Ρούμπρας. Στις 8 Μαρτίου κατέγραψε την τελευταία από τις 18 φετινές του συμμετοχές. Στα 42 του!!!
