Συνέντευξη στην Ισπανική εφημερίδα, Marca, παραχώρησε ο Μιλένκο Σπόλιαριτς. Όπου αναφέρθηκε για τη νίκη της Κύπρου με 3-2 επί της Ισπανίας, το 1998, αλλά και στο ότι έφτασε κοντά στη μετεγγραφή του στην Θέλτα.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
«Είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας σας;
Θα έλεγα ναι. Σε εκείνη την προκριματική φάση ήμασταν κοντά στο να πετύχουμε κάτι απίστευτο. Κερδίσαμε την Ισπανία, το Ισραήλ, που είχε σπουδαίους παίκτες όπως ο Ρεβιβό, που λίγο μετά έμελλε να καταπλήξει με το γκολ του για τη Θέλτα στο Άνφιλντ... Ήμασταν έναν βαθμό μακριά από τα play-offs.
Ξέρετε ότι αυτή η νίκη κόστισε στον Χαβιέρ Κλεμέντε τη δουλειά του ως Ισπανός προπονητής, σωστά;
Το έμαθα γιατί ο Ράντε Μπογκντάνοβιτς είναι μεγάλος φίλος μου. Την προηγούμενη σεζόν είχε παίξει στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Μετά το παιχνίδι μου τηλεφώνησε: "Τι χάος έχεις κάνει στην Ισπανία! Θα διώξουν τον Κλεμέντε από προπονητή. Μπορείς να πεις ότι το γκολ σου κατέστρεψε τον προπονητή της Ισπανίας". Δεν ήμουν χαρούμενος όταν συνέβη αυτό, αλλά αυτά είναι πράγματα που συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο,
Τι θυμάστε από αυτό το γκολ;
Πέρασε τόσος καιρός! Μα φυσικά θυμάμαι το έργο. Και επειδή ούτε εγώ έβαλα πολλά γκολ στην καριέρα μου. Ήμασταν 2-1. Η Ισπανία είχε σκοράρει, ο Ραούλ, αφού μας έκανε 2-0. Φαινόταν ότι μπορούσαν να επιστρέψουν. Ήταν μια μπάλα από την αριστερή πτέρυγα, είδα ότι μπορούσα να προλάβω τον Ιέρο και πήρα κεφαλιά σε παραβολή που ξεπέρασε τον Κανιζάρες. Μόλις πέντε λεπτά είχαν περάσει από το γκολ του Ραούλ. Και ακόμα κι έτσι έπρεπε να υποφέρουμε γιατί ο Μοριέντες έκανε το 3-2.
Ανταλλάξατε φανέλες με κανέναν μετά το παιχνίδι;
Όχι. Πριν από το παιχνίδι, όλοι πιστεύαμε ότι θα χάσουμε και συζητούσαμε με ποιον θα αλλάξουμε φανέλα. Ήθελα του Iron. Μου άρεσε το στυλ παιχνιδιού του. Ξέρω ότι είναι στο Μεξικό και ότι θα γίνει πατέρας με τη σύντροφό του, η οποία είναι από την Κροατία, όπως εγώ. Θέλω να σας στείλω μια μεγάλη αγκαλιά από εδώ και ελπίζω να πάνε όλα καλά. Αλλά δεν ζήτησα τη φανέλα, γιατί οι Ισπανοί δεν ήταν στο ύψος τους. Έπρεπε να τους σεβαστείς. Μπορούσες να δεις στα πρόσωπά τους τι σήμαινε για αυτούς αυτή η ήττα.
Γιατί πιστεύετε ότι η Ισπανία έχασε στην Κύπρο;
Νομίζω ότι δεν πήραν το παιχνίδι όσο σοβαρά θα έπρεπε. Ήρθαν από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας, αλλά εμείς ήμασταν Κύπρος και αυτό θα μπορούσε να τους έκανε να σκεφτούν ότι, ακόμα κι αν δεν ήταν εύκολο, ήταν φυσιολογικό να καταλήξουν να κερδίσουν. Η απόδειξη είναι ότι στην επιστροφή, στο Badajoz, μας έσφαξαν. Μας έβαλαν οκτώ και θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα. Είχαν πάρει το μάθημά τους και βγήκαν να μας χτυπήσουν.
Πώς ήταν η βραδιά μετά τη νίκη;
Για τους ανθρώπους ήταν μια μεγάλη στιγμή, μια υπέροχη ανάμνηση. Αλλά για μένα ήταν δύσκολες στιγμές, γιατί ο πατέρας μου πέθανε την προηγούμενη μέρα, στις 4 Σεπτεμβρίου. Θυμάμαι πριν το παιχνίδι πήγαινα στην εκκλησία να του ανάψω ένα κερί. Ήταν πολύ ιδιαίτερες στιγμές. Ήθελα να παίξω για αυτόν. Και είχα την τύχη να σκοράρω.
Μπορεί η Κύπρος να επαναλάβει το θαύμα 25 χρόνια μετά;
Το βρίσκω σχεδόν αδύνατο. Το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και πιο άνισο. Δεν μου αρέσει αυτό που γίνεται. Ούτε το VAR. Οι ανισότητες ενισχύονται. Είναι αλήθεια ότι η Ισπανία έχασε στη Σκωτία, ότι στους αγώνες της εθνικής ομάδας υπάρχει περισσότερος χώρος για λιγότερο ισχυρές χώρες, αλλά γενικά μου άρεσε περισσότερο το ποδόσφαιρο μας. Ήταν πιο αυθεντικό.
Μπόρεσες να παίξεις στην Ισπανία...
Έτσι είναι. Έφτασα κοντά στο να υπογράψω στη Θέλτα, η οποία ήταν μεγάλη ομάδα με τον Μοστόβοϊ και τον Βίγκο, αλλά δεν έγινε.
Ο γιος μου, ο Ματίγια, ήταν στην ομάδα νέων της Atlético de Madrid και αργότερα στο Τολέδο. Ακολουθώ πολύ τη LaLiga, ειδικά για να απολαμβάνω τον Λούκα Μόντριτς».
