Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε και ο γάιδαρος. Η λαϊκή θυμοσοφία ταιριάζει… γάντι στον πρώτο προημιτελικό της Ομόνοιας με τον ΑΠΟΕΛ.
Το 1-2 από τους «γαλαζοκίτρινους» ήταν η τρίτη διαδοχική ήττα (προηγήθηκαν το 1-2 κόντρα στον Άρη και το 1-4 από την Ανόρθωση), το πέμπτο συναπτό παιχνίδι άνευ νίκης (0-1-4) και -αυτονόητα- ένα γερό χτύπημα στις πιθανότητες πρόκρισης των «πρασίνων» στα ημιτελικά του κυπέλλου.
Στο προσεχές δεκαπενθήμερο το «τριφύλλι» κινδυνεύει να εκτροχιαστεί και στις δύο εγχώριες διοργανώσεις από τον «αιώνιο» αντίπαλο, τον οποίο -πέραν του δεύτερου προημιτελικού (1.3)- έχει ν’ αντιμετωπίσει και στην 25η αγωνιστική του πρωταθλήματος (25.2), σε μια αναμέτρηση που ίσως κρίνει την είσοδό του στην πρώτη εξάδα.
Μια ήττα, ακόμη και με ανατροπή, από το αντίπαλο δέος ουδέποτε είναι εκτός προγράμματος στο clasico του κυπριακού ποδοσφαίρου, ωστόσο οι συνθήκες, υπό τις οποίες ήλθε αυτή της Τετάρτης (15.2) την καθιστούν επιεικώς ανεπίτρεπτη.
Χάρη και στη δική της απόδοση η Ομόνοια κέρδισε και τις εντυπώσεις και το προβάδισμα έναντι του ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο, εν συνέχεια όμως επέδειξε τάσης… αυτοχειρίας. Η αποβολή του Σωφρόνη Αυγουστή ήταν η πρώτη ένδειξη πως το συναίσθημα (και η πίεση) ήταν στο… κόκκινο και το μυαλό όχι επαρκώς κρύο.
Η ισοφάριση προέρχεται από μια στημένη μπάλα (κόρνερ), στην οποία έχουν χαθεί σε τέτοιο βαθμό τα σωστά μαρκαρίσματα, ώστε δίπλα στον σκόρερ Καρώ (1,90μ.) να βρίσκεται ο Μπασιρού (1,69μ.)!
Παρά το αριθμητικό πλεονέκτημα που της έδωσε η αποβολή του Καρώ (70’) η κυπελλούχος δεν δημιούργησε τις κλασικές ευκαιρίες για το δεύτερο τέρμα της, τουναντίον αμύνθηκε με ακόμη πιο παιδαριώδη τρόπο στο κόρνερ του 85ου λεπτού: με δέκα(!) παίκτες της μέσα στην περιοχή έναντι μόλις τεσσάρων του ΑΠΟΕΛ, ο Ντάλσιο τη στιγμή της εκτέλεσης από τον Μπεν ήταν παντελώς αμαρκάριστος μέσα στη μικρή περιοχή του Φαμπιάνο.
Συνοπτικά: στην αξιοποίηση της υπεροχής της στο πρώτο μέρος, στη διαχείριση του προβαδίσματός της και στην εκμετάλλευση του αριθμητικού πλεονεκτήματός της η Ομόνοια πήρε (πολύ) κάτω από τη βάση.
Και αυτό σ’ ένα παιχνίδι που διακυβευόταν (τουλάχιστον) η μισή χρονιά είναι επιεικώς ανεπίτρεπτο.
