Είναι της μοίρας της γραφτό, δεν χάνεται το τρόπαιο αυτό!

Μετά από δύο συναπτές αποτυχημένες προσπάθειες στην 4η και 5η αγωνιστική της β' φάσης, η Πάφος FC έκανε ό,τι και την προηγούμενη φορά που συνέβη αυτό. Απέναντι στον ίδιο αντίπαλο. Αντέδρασε, παίρνοντας την ουσία απέναντι στον Απόλλωνα, όπως και στην πρεμιέρα τον πλέι οφ.

Επιβλητική, πιο απαιτητική, έφτασε στο ζητούμενο που ήταν οι τρεις βαθμοί. Δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ήταν ανώτερη, κι όταν πήγε να τη «χτυπήσει» ο Απόλλωνας στην πλάτη της άμυνας, τον... πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα. Με δύο μπαλιές στην πλάτη των «γαλάζιων» χρησιμοποιώντας την ταχύτητα και τη ποιότητα που έχουν οι παίκτες της.

Ο Κορέια. Τι παίκτης. Από την έναρξη της σεζόν τον θυμόμουν ως έναν από τα πιο επιθετικά μπακ του πρωταθλήματος. Με τον Καρσέδο να τον μετατρέπει σε εξτρέμ και να του δίνει αυτή τη νίκη με... δίμπαλο. Ο Βραζιλιάνος έγραψε ιστορία με τα έξι συνολικά γκολ του στο πρωτάθλημα -κι άλλα τρία στην Ευρώπη.

Και το μαεστρικό κοουτσάρισμα του Καρσέδο από τον πάγκο... Χωρίς να ρισκάρει, διαχειρίζοντας άψογα το υλικό που έχει στα χέρια του, αλλά και μέσα στο παιχνίδι. Ούτε όταν έριξε τα «όπλα» του ο Σωφρόνης Αυγουστή, του έδωσε το χώρο που ενδεχομένως να τον έβαζε στη διεκδίκηση του αγώνα.

Διαφύλαξε σαν κόρη οφθαλμού το 2-0 του ημιχρόνου. Κι ακούγονται πανηγυρισμοί στην εξέδρα. Ο ΑΠΟΕΛ ισοφάρισε, γύρισε το παιχνίδι απέναντι στον διώκτη της, αλλά η νίκη δεν ήταν... η ήττα του Άρη.

Γιατί αυτή έφτασε στο σημείο που βρισκόμαστε, να είναι η πιο σταθερή, η πιο κυνική και η... καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Ο βαθμολογικός πίνακας λέει την αλήθεια. 

Είναι γραφτό. Είναι η μοίρα της. Το τέλος του οποίου θα της φέρει το πρώτο ιστορικό πρωτάθλημα. Γιατί αυτό δεν χάνεται. Στο +7, με τέτοιο μομέντουμ, με τέτοιο ποδόσφαιρο, κι ας ξεκίνησε να παίζει επίσημα από τον περασμένο Ιούλιο. Αυτό το πρωτάθλημα, είναι δικό της.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο